Stara Iłża

Magda Brudzińska (wokal, altówka), Szymon Frankowski (kontrabas) i Konrad Ligas (akordeon) swoją muzyką sprawili, że przez godzinę było nam niczym w wierszu „Stara Iłża” Jana Czarneckiego. A ten Honorowy Obywatel Iłży, pedagog i poeta, to już chyba jedna z nielicznych obecnie osób pamiętających jeszcze wielokulturową Iłżę, z żydowskimi mieszkańcami.

„Nie ma już żydowskich domów

Umarły, odeszły –

jak wczorajszy dzień

I gwaru żydowskiego nie słychać

Wypaliły się do końca

świece woskowe

w siedmioramiennych świecznikach

A niepotrzebną tu nikomu –

ostatnią Torę

zabrał dziwny przechodzień

I nikt już nie powie,

bo nikt już nie pamięta,

że na północne zbocze

góry zamkowej

w ostatnią drogę

umarłych prowadzono

Dziś rosną tu smukłe brzozy,

a między nami owce się pasą

A przecież to Ziemia Święta!

Z tysięcy kamiennych tablic,

na których nazwiska umarłych

i fragmenty modlitw

wyryto –

nic nie zostało!

»Smutą drogę« z nich

zbudowano

I cóż wtedy

i umarli

i żywi –

zrobić mogli

Znikali – jak znikły też

na szkle malowane gołębie

w rozbitym oknie

iłżeckiej synagogi

Tylko Sunderlandów dom

nie poddał się wichrom

Stoi dumnie do tej pory –

wciąż czeka

na przyjazd Leśmiana i Dory”

(wiersz ze zbioru „Odchodzimy. Ale skąd i dokąd?”, Iłża 2019).

Dziękujemy wszystkim, na czele z Waldemar Trelka – starosta radomski, za przybycie. I za wspólne śpiewanie „Ostatniej niedzieli”. To istny przebój wszechczasów Jerzego Pertesburskiego, polsko – żydowskiego kompozytora, którego dziadek był z Radomia .

W poniedziałek ciąg dalszy wydarzeń „Pamięci”. O godz. 11 zapraszamy do starej sali gimnastycznej LO w Iłży na spotkanie wokół książki „Bieta” z jej bohaterką Elżbietą Ficowską – najmłodszym dzieckiem ocalonym z warszawskiego getta przez Irenę Sendlerową i autorem publikacji Cezarym Harasimowiczem. To wyjątkowa okazja na poznanie ciekawych osób. Wstęp wolny.